Teknolohiya at Bomba

Naisip ko lang na napakabilis ng pagasenso ng teknolohiya ngayon. Masasabi ko na swerte ang mga estudyante ngayon dahil sa teknolohiya. Tulad nalang sa larangan ng bomba. Hindi tulad ng dati na pahirapan ang panonood at pagpupuslit ng bold sa labas. Sa laki ba naman ng VHS tape e pano mo naman maibubulsa yun. Pero dun nakikita ang creativity ng isang tao. Tulad nalang nung HS. Para makapagpuslit or makipagtrade ng bomba sa vhs, ibalot mo sa gift wrapper. Hindi nga naman tatangkaing buksan sa inspection yun. Lagyan mo pa ng dedication para lalong di pagkainteresan. Hanep noh. Perseverance breeds creativity.

Inabot din naman naming ang panahon ng mga cd. Mas madali nang itago. Pwede na iipit sa libro yun. Pero minsan nakaktakot din. Baka minsan kasi makalimutan mo na nagipit ka pala ng cd na bomba sa isa sa mga nahiram mong libro sa library. At dahil sa pagmamadali naisoli mo na at hindi na natanggal ang cd. Totoo yan. Nangyari sa isa kong kakilala kung kayat ayun, kinabukasan nun, tinawagan nya agad ang isang kaibigan na maaga sa eskwela dumadating at pinapila agad sa library. Tila isang bookworm ang taong yun sa agang pagpasok sa library. Ewan ko lang kung biblia yung libro na inipitan.

Meron din naman advantages ang panahon namin nung hs. ANo? Edi yun yung panahon ng mga bomba queens sa sinehan. From Amanda P. to Joyce J. Pucha pumili ka. Hindi nawawalan ng bomba sa sinehan buwan buwan. Langhiya lahat bomba e. If its from seiko it must be bold. Dahil, mga bata pa at mga menor de edad, kanya kanya nanaman ng diskarte ang mga kolokoy. Merong nagcocollared shirt pagpapasok para tumanda, merong naglalagay ng pulbos sa buhok para pamapadagdag ng edad at pababaan ng boses. Hanep talga. Mas magaling pa acting nila sa mga artistang nasa palabas

Ganyan noon. Sa panahon ngayon, nandyan na ang flash drive, cellphones at iba pa. La lang nawawala na ang diskarte. Iba parin ang dati.

Ika nga ni tado “TEKnology talga!”
Pero di ako nanghihinayang. Masama manood ng bold e. Kaya ako noong mga panahon na yun hanggang ngayon…wholesome tayo.

Ayus.